“મા મને બહુ યાદ આવે…..!” ~ બે કવિતા ~ દેવિકા ધ્રુવ

“દૂરથી ઊડી આવતાં..” – માની યાદ ~ 

દૂરથી ઊડી આવતાં પંખીનાં ટોળાં,
ફફડાવી પાંખો કરતાં યાદોના મેળા;
ચાંચોથી ખોતરતાં મનનાં સૌ જાળાં,
જાળેથી ખરતા જૂના તાણાવાણા….
ઉપસી છબી માની ફેરવતી પાનાં,
લખતી રહેતી સદા ભગવાનનાં ગાણાં;
કહેતી’તી “વેરજો બેન,પંખીને દાણા,
ને જાઓ જો દેશ તો ગાયોને પૂળા..
અવગણજો પડે જો મનને કો’ છાલાં,
વિવાદ–વાદ ના કરશો કોઈ ઠાલા;
સંસાર તો  જાદુગરની છે માયા,
અહીંયા ના કોઈને છે કોઈનીયે છાયા….”
નિસ્પૃહી માતાની સ્મૃતિનાં ટોળાં,
નીતારે પાંપણથી આંસુની ધારા;
અર્પુ શું અંજલિ લઈ અક્ષ્રરની માળા,
શબ્દો પડે જ્યાં ઉણા ને આલા….
ગીચ ઝાડીથી ઊડતાં પંખીના ટોળાં,
ફફડાવી પાંખો રચે મમતાના મેળા….

એક ઝીણી વેદના હૈયું હલાવી બહાર આવે.