તો મને ફોન કરજે (ગઝલ) ~ દિનેશ ડોંગરે ‘નાદાન’
ભીતર હો રુદન તો મને ફોન કરજે;
ને હિજરાય મન તો મને ફોન કરજે.
સિતારા અને ચંદ્રની હાજરીમાં;
સૂનું હો ગગન તો મને ફોન કરજે.
બહારોની મોસમ ખીલી હો છતાંપણ;
ખરે જો સુમન તો મને ફોન કરજે.
ઉદાસી, એકલતા, વિરહની વ્યથામાં;
ન લાગે જો મન તો મને ફોન કરજે.
અહી આવશે સુખની પાછળ દુઃખોયે;
ન થાયે સહન તો મને ફોન કરજે.
સૂના શહેરનો ભેદી સન્નાટો એનું;
થશે આગમન તો મને ફોન કરજે.
સદા કોણ “નાદાન” સાથે છે કોની?
રૂઠે ‘કો સ્વજન તો મને ફોન કરજે.
~ દિનેશ ડોંગરે ‘નાદાન’
વાહ વાહ… સધિયારો આપવાની કેવી સુંદર રીત! ખૂબ સુંદર ગઝલ
ખૂબ ખૂબ અભિનંદન દિનેશભાઈ 🌹👏👏
વાહ….. નાદાન… મને ફોન કરજે જેવી રદીફ સુપેરે નિભાવી, મજાની ગઝલ…..!!
આને કહેવાય ભેરુનો હોંકારો.
બહુ મજાની ગઝલ.
અભિનંદન, નાદાન સાહેબ
આને કહેવાય સાચો હોંકારો.
બહુજ સુંદર ગઝલ
આને કહેવાય ભેરુનો હોંકારો.
બહુ જ સુંદર ગઝલ
મારી ગઝલને બ્લોગમાં સ્થાન આપવા માટે આપનો હૃદય પૂર્વક આભાર હિરેનભાઈ
વાહહ🌹✍️
સદા કોણ “નાદાન” સાથે છે કોની?
રૂઠે ‘કો સ્વજન તો મને ફોન કરજે.
વાહ
સ રસ ગઝલ
ફોન કરજે- આ કહેવાની આથી સુંદર કઇ રીત હોય?